تفاوت میان نسخههای «بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر هنگام باریابی هموندان شورای عالی سازمان حفاظت آثار باستانی ۱۷ مهر ماه ۱۳۴۵»
(صفحهای تازه حاوی «{{سرصفحه پروژه | عنوان = درگاه:محمدرضا شاه پهلوی|درگاه اعلیحضرت همایون محمدر...» ایجاد کرد) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | |||
+ | ۱۷ مهر ۱۳۴۵ | ||
+ | |||
+ | بیانات شاهنشاه در شرفیابی اعضای شورای عالی سازمان حفاظت آثار باستانی | ||
+ | |||
+ | شرکت عموم مردم در حفظ آثار باستانی مملکت خودشان کاری است بسیار لازم. ما عادت داریم بگوییم که با وجود تمام افتخارات گذشتهای که این مملکت و این مردم دارند، امروز ما به آن افتخارات قناعت نمیکنیم و میخواهیم در دنیای امروز نیز جاه و منزلتی را که استحقاق آن را داریم بهدست بیاوریم. ولی معکوسش هم صحیح است، یعنی با تمام تلاشی که امروز برای رسیدن به صفوف مقدم ممالک پیشرفته دنیا به عمل میآوریم، گذشته تاریخی و آثار باستانی مملکت خود را نیز فراموش نمیتوانیم بکنیم. البته هم وظیفه دولت است که بهوسیله سازمانهای خودش به حفظ این آثار بپردازد و هم وظیفه ملی عموم مردم ایران است که هر کسی به نوبه خودش به تنهایی یا در انجمنها و مؤسسههایی برای حفظ و نگاهداری و معرفی کردن این آثار تاریخی بکوشند. | ||
+ | |||
+ | آثار باستانی ایران نه فقط برای خود این مملکت باعث افتخاراست، بلکه باعث افتخار بشریت و فرهنگ تمام جهان است. این آثار هم برای معرفی مملکت در خارج بسیار مؤثر است و هم امکان بهرهبرداری از آنها از راه توریستها و تماشاگرانی که به مملکت ایران میآیند، مخصوصاً آنهایی که اهل ذوق و هنر و فرهنگ هستند، هست. بنابراین امیدوارم این هیأت و هیأتهای دیگری که در این کار مشغول هستند، در انجام وظایف خود همیشه موفق باشند. | ||
[[درگاه:انقلاب شاه و مردم|درگاه انقلاب شاه و مردم]] | [[درگاه:انقلاب شاه و مردم|درگاه انقلاب شاه و مردم]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۰۹
برنامه عمرانی سوم/سال ۱۳۴۵ | درگاه اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر | بیست و پنجمین سال شاهنشاهی اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر |
۱۷ مهر ۱۳۴۵
بیانات شاهنشاه در شرفیابی اعضای شورای عالی سازمان حفاظت آثار باستانی
شرکت عموم مردم در حفظ آثار باستانی مملکت خودشان کاری است بسیار لازم. ما عادت داریم بگوییم که با وجود تمام افتخارات گذشتهای که این مملکت و این مردم دارند، امروز ما به آن افتخارات قناعت نمیکنیم و میخواهیم در دنیای امروز نیز جاه و منزلتی را که استحقاق آن را داریم بهدست بیاوریم. ولی معکوسش هم صحیح است، یعنی با تمام تلاشی که امروز برای رسیدن به صفوف مقدم ممالک پیشرفته دنیا به عمل میآوریم، گذشته تاریخی و آثار باستانی مملکت خود را نیز فراموش نمیتوانیم بکنیم. البته هم وظیفه دولت است که بهوسیله سازمانهای خودش به حفظ این آثار بپردازد و هم وظیفه ملی عموم مردم ایران است که هر کسی به نوبه خودش به تنهایی یا در انجمنها و مؤسسههایی برای حفظ و نگاهداری و معرفی کردن این آثار تاریخی بکوشند.
آثار باستانی ایران نه فقط برای خود این مملکت باعث افتخاراست، بلکه باعث افتخار بشریت و فرهنگ تمام جهان است. این آثار هم برای معرفی مملکت در خارج بسیار مؤثر است و هم امکان بهرهبرداری از آنها از راه توریستها و تماشاگرانی که به مملکت ایران میآیند، مخصوصاً آنهایی که اهل ذوق و هنر و فرهنگ هستند، هست. بنابراین امیدوارم این هیأت و هیأتهای دیگری که در این کار مشغول هستند، در انجام وظایف خود همیشه موفق باشند.