تفاوت میان نسخههای «مجلس شورای کبرای دولتی»
Bellavista (گفتگو | مشارکتها) (صفحهای جدید حاوی «{{سرصفحه پروژه | عنوان = انقلاب مشروطه [[انقلاب مشروطه - از استبداد صغیر تا فت...» ایجاد کرد) |
Bellavista (گفتگو | مشارکتها) (اصلاح فاصلهٔ مجازی) |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = }} | | یادداشت = }} | ||
− | پس از این که محمدعلی شاه مجلس شورای ملی را به توپ بست، برای بستن زبان | + | پس از این که محمدعلی شاه مجلس شورای ملی را به توپ بست، برای بستن زبان دولتهای اروپایی چنین وانمود کرد که مشروطه را برنیانداخته و تنها مجلس شورای ملی را برهم زده است و پس از سه ماه مجلس دوباره باز خواهد شد. در پایان سه ماه، محمدعلی شاه در دوم مهر ماه ۱۲۸۷ فرمانی به نام نخستوزیر بیرون داد [[فرمان محمدعلی شاه درباره پسافکندن بازگشایی مجلس شورای ملی ۲ مهر ۱۲۸۷|بازگشایی مجلس را به ۲۳ آبان]] و دو ماه دیگر گشایش مجلس را پسافکند. <ref>[[فرمان محمدعلی شاه درباره پسافکندن بازگشایی مجلس شورای ملی ۲ مهر ۱۲۸۷]]</ref> در این فرمان، محمدعلی شاه فهماند که قانونها به خال خود باز نخواهند ماند و مشروطه بر پایه "شرع انور" خواهد بود. همچنین در این فرمان آگاهی داد تا زمانی که "تبریز منظم و اشرار آنجا قلع و قمع نشود در '''انتخابات''' بهره نخواهد داشت." |
+ | کار شگفتآوری که [[تلگراف انجمن ایالتی تبریز به محمدعلی شاه درباره بازگشایی مجلس شورای ملی مهر ۱۲۸۷|انجمن انجام داد فرستادن تلگراف درازی به محمدعلی شاه]] بود که در آن خواستار باز شدن مجلس شورای ملی شدند<ref>[[تلگراف انجمن ایالتی تبریز به محمدعلی شاه درباره بازگشایی مجلس شورای ملی مهر ۱۲۸۷]]</ref> | ||
− | + | پس از پایان دوماه، در ۱۶ آبان محمدعلی شاه در باغشاه نشستی برپا کرد و گروهی از سرجنبانان "بلی گوی" تهران را به بهانه اینکه ۲۳ آبان نزدیک است و باید نمایندگانی برای مجلس برگزیده شوند، فراخواند. چون پیشتر با یکدیگر قرارها را گذاشته بودند، در این نشست شیخ فضلالله نوری و همدستانش عربده کشیدند که مشروطه با "شریعت" سازگار نیست و تلگرافهای بسیاری را که به دستور شیخ فضلالله، ملایان کرمان، همدان، شیراز و دیگر شهرها فرستاده بودند، بیرون ریختند و با شگفتی همه کسانی که بودند، تلگرافی نیز به نام مردم تبریز در انزجار از مشروطه خواندند. | |
+ | |||
+ | دستآورد این نشست این بود که روی چلوار بزرگ و درازی، "عریضه" به محمدعلی شاه نوشتند و درخواست کردند که از مشروطه چشمپوشی کند و مشروطه را دیگر به ایران بازنگرداند. همه آنهایی که در این نشست بودند چلوار را مُهر کردند و بدینسان به پایان رسید. | ||
+ | |||
+ | روز ۲۸ آبان دوباره نشستی برقرارکردند و مردم را گِردآوردند. این بار خود محمدعلی شاه آمد و در این نشست گفتگوها پیرامون نخواستن مشروطه دور می زد و باز درخواستی یا "عریضه" به مُهر مردم رساندند و چنین قرار شد که دربالای آن پاسخ نویسند و آن را به چاپ رسانند و در تهران پخش کنند. نوشته محمدعلی شاه چنین است: | ||
+ | |||
+ | :بسمالله تبارک و تعالی | ||
+ | |||
+ | ::جنابان مستطابان حججاسلام سلمهمالله تعالی عزم ما همه وقت به تقویت اسلام و حمایت شریعت حضرت نبوی صلعم بوده و هست حال که مشکوف داشتید تأسیس مجلس با قواعد اسلامی منافیست و حکم بحرمت دادید و علمای ممالک هم به همین نحو کتباً و تلگرافاً حکم بر حرمت نمودهاند در این صورت ما هم از این خیال بالمره منصرف و دیگر عنوان همچو مجلس نخواهد شد. لیکن به توجهات حضرت امامزمان عجلالله فرجه در نشر عدالت و بسط معدلت دستورالعمل لازم داده و می دهم آن جنابان تمام طبقات را از این عزم خسروانه ما در نشر معدلت و رعایت حقوق رعیت و اصلاح مفاسد به قانون دین مبین اسلام حضرت خاتمالنبین صلعم اطلاع بدهید. | ||
+ | ::محمدعلیشاهقاجار. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | == منبع == | ||
+ | <references/> |
نسخهٔ ۳۰ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۱۳:۲۰
اصل دوم متمم قانون اساسی | انقلاب مشروطه | ۲۲ بهمن |
پس از این که محمدعلی شاه مجلس شورای ملی را به توپ بست، برای بستن زبان دولتهای اروپایی چنین وانمود کرد که مشروطه را برنیانداخته و تنها مجلس شورای ملی را برهم زده است و پس از سه ماه مجلس دوباره باز خواهد شد. در پایان سه ماه، محمدعلی شاه در دوم مهر ماه ۱۲۸۷ فرمانی به نام نخستوزیر بیرون داد بازگشایی مجلس را به ۲۳ آبان و دو ماه دیگر گشایش مجلس را پسافکند. [۱] در این فرمان، محمدعلی شاه فهماند که قانونها به خال خود باز نخواهند ماند و مشروطه بر پایه "شرع انور" خواهد بود. همچنین در این فرمان آگاهی داد تا زمانی که "تبریز منظم و اشرار آنجا قلع و قمع نشود در انتخابات بهره نخواهد داشت."
کار شگفتآوری که انجمن انجام داد فرستادن تلگراف درازی به محمدعلی شاه بود که در آن خواستار باز شدن مجلس شورای ملی شدند[۲]
پس از پایان دوماه، در ۱۶ آبان محمدعلی شاه در باغشاه نشستی برپا کرد و گروهی از سرجنبانان "بلی گوی" تهران را به بهانه اینکه ۲۳ آبان نزدیک است و باید نمایندگانی برای مجلس برگزیده شوند، فراخواند. چون پیشتر با یکدیگر قرارها را گذاشته بودند، در این نشست شیخ فضلالله نوری و همدستانش عربده کشیدند که مشروطه با "شریعت" سازگار نیست و تلگرافهای بسیاری را که به دستور شیخ فضلالله، ملایان کرمان، همدان، شیراز و دیگر شهرها فرستاده بودند، بیرون ریختند و با شگفتی همه کسانی که بودند، تلگرافی نیز به نام مردم تبریز در انزجار از مشروطه خواندند.
دستآورد این نشست این بود که روی چلوار بزرگ و درازی، "عریضه" به محمدعلی شاه نوشتند و درخواست کردند که از مشروطه چشمپوشی کند و مشروطه را دیگر به ایران بازنگرداند. همه آنهایی که در این نشست بودند چلوار را مُهر کردند و بدینسان به پایان رسید.
روز ۲۸ آبان دوباره نشستی برقرارکردند و مردم را گِردآوردند. این بار خود محمدعلی شاه آمد و در این نشست گفتگوها پیرامون نخواستن مشروطه دور می زد و باز درخواستی یا "عریضه" به مُهر مردم رساندند و چنین قرار شد که دربالای آن پاسخ نویسند و آن را به چاپ رسانند و در تهران پخش کنند. نوشته محمدعلی شاه چنین است:
- بسمالله تبارک و تعالی
- جنابان مستطابان حججاسلام سلمهمالله تعالی عزم ما همه وقت به تقویت اسلام و حمایت شریعت حضرت نبوی صلعم بوده و هست حال که مشکوف داشتید تأسیس مجلس با قواعد اسلامی منافیست و حکم بحرمت دادید و علمای ممالک هم به همین نحو کتباً و تلگرافاً حکم بر حرمت نمودهاند در این صورت ما هم از این خیال بالمره منصرف و دیگر عنوان همچو مجلس نخواهد شد. لیکن به توجهات حضرت امامزمان عجلالله فرجه در نشر عدالت و بسط معدلت دستورالعمل لازم داده و می دهم آن جنابان تمام طبقات را از این عزم خسروانه ما در نشر معدلت و رعایت حقوق رعیت و اصلاح مفاسد به قانون دین مبین اسلام حضرت خاتمالنبین صلعم اطلاع بدهید.
- محمدعلیشاهقاجار.
منبع