قانون مربوط به تعیین معاونین ثابت اداری وزارتخانه‌ها
| مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری نوزدهم | تصمیم‌های مجلس | برنامه عمرانی دوم |
| نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری نوزدهم |
قانون مربوط به تعیین معاونین ثابت اداری وزارتخانه‌ها - مصوب ۲۱ مهر ۱۳۳۶ مجلس شورای ملی و ۵ اسفند ۱۳۳۶ مجلس سنا
ماده ۱ - به منظور ایجاد ثبات و دوام بیشتر در امور اداری و فراهم ساختن موجبات بررسی و سنجش کافی درباره مسائل مربوط به تشکیلات اداری‌و همچنین برقرار نمودن سازمان بهتر و روش و طریق مؤثرتر در جریان امور یک معاون ثابت اداری در نخست‌وزیری و در هر یک از وزارتخانه‌ها برای‌عهده‌دار بودن امور و تشکیلات اداری تعیین خواهد گردید.
معاون ثابت اداری برای مدت پنج سال انتخاب می‌شود و تجدید انتخاب وی بلامانع است.
ماده ۲ - معاون ثابت اداری از بین طبقات ذیل با پیشنهاد وزیر مربوط در مورد هر وزارتخانه (و با پیشنهاد نخست‌وزیر در مورد نخست‌وزیری) و‌تصویب هیأت دولت انتخاب و به فرمان همایونی منصوب می‌شود.
الف - از بین کارمندانی که لااقل ده سال سابقه خدمت دولتی داشته و حداقل یک سال از آن را با سمت معاونت در وزارتخانه مربوط انجام وظیفه‌نموده باشد.
ب - از بین کارمندانی که لااقل دوازده سال سابقه خدمت در وزارتخانه مربوط داشته و حداقل دو سال از آن را با سمت مدیر کل انجام وظیفه نموده‌باشد.
ج - از بین کارمندان عالی‌مقام دولت که پانزده سال سابقه خدمت دولتی داشته و حداقل پنج سال از آن را در وزارتخانه مربوط انجام وظیفه نموده‌باشد.
تبصره ۱ - از نظر سابقه خدمت مذکور در این ماده دارا بودن دیپلم علوم اداری که شورای عالی فرهنگ آن را مافوق لیسانس بشناسد برابر دو سال‌سابقه خدمت دولتی محسوب می‌شود.
تبصره ۲ - در انتخاب معاون ثابت اداری وزارت بازرگانی و وزارت صنایع و معادن سابقه خدمت در وزارت اقتصاد و پیشه و هنر و درباره وزارت‌گمرکات و انحصارات سابقه خدمت در وزارت دارایی جزء سابقه خدمت در وزارتخانه مربوط ملحوظ خواهد شد و در مورد معاون ثابت اداری‌نخست‌وزیر سابقه خدمت در نخست‌وزیری الزام‌آور نیست.
تبصره ۳ - کسانی را که محکومیت اداری از درجه سه به بالا دارند نمی‌توان به سمت معاون ثابت اداری انتخاب نمود.
ماده ۳ - برای مراقبت در هماهنگی بین امور اداری وزارتخانه‌ها شورای عالی مرکب از معاونین ثابت اداری وزارتخانه‌ها به ریاست معاون ثابت‌اداری نخست‌وزیر تشکیل می‌شود.
وظایف این شورا بر طبق آیین‌نامه مصوب هیأت وزیران خواهد بود.
ماده ۴ - معاون ثابت اداری نمی‌تواند سمت معاون پارلمانی را داشته باشد یا وظایف او را عهده‌دار شود.
ماده ۵ - هر گاه در وزارتخانه‌ای چند معاون وجود داشته باشد و در امور مربوط به صلاحیت معاون ثابت اداری با معاونین دیگر اختلاف نظر پیش‌آید نظر وزیر قاطع خواهد بود.
ماده ۶ - برکناری معاون ثابت اداری فقط با تصویب هیأت وزیران امکان‌پذیر خواهد بود.
بدین ترتیب که هر گاه طرز کار معاون ثابت اداری مورد رضایت وزیر نباشد موضوع در هیأت وزیران مطرح خواهد شد و هیأت وزیران پس از رسیدگی‌به دلائل وزیر و مدافعات معاون ثابت اداری چنانچه دلائل را کافی بداند معاون ثابت اداری را تغییر خواهد داد.
ماده ۷ - معاون ثابت اداری نباید به هیچوجه در هیچ حزب و جمعیت سیاسی شرکت داشته باشد و یا عضویت آن را قبول کند.
چنانچه شرکت و عضویت معاون ثابت اداری در هر حزب و دسته و جمعیت سیاسی به هیأت دولت ثابت شود از مقام معاونت ثابت اداری برکنار‌خواهد شد.
ماده ۸ - معاون ثابت اداری با توجه به اصل مسئولیت وزراء و بر طبق اصول مندرج در ماده یک وظایف ذیل را تحت تعلیمات کلی وزیر مربوط‌انجام خواهد داد:
الف - اتخاذ تصمیم درباره استخدام - اضافه - ترفیع - انتقال - انتصاب - عزل - تعقیب اداری - مرخصی - معذوریت - مأموریت - پاداش - تشویق - بازنشستگی و تهیه کادر و خلاصه آن چه مربوط به امور استخدامی کارمندان وزارتخانه‌است.
ب - تهیه و تنظیم بودجه.
ج - هر گونه تغییر و کسر و اضافه در سازمان وزارتخانه با موافقت و نظر وزیر مربوط.
د - بازرسی و نظارت به امور اداری و مالی و حسابداری تمام مؤسسات و ادارات و بنگاههای تابعه در مرکز و شهرستانها.
ه - تهیه گزارش شش ماهه از اقداماتی که به عمل آمده است و تسلیم به وزیر مربوط.
تبصره ۱ - انتصاب مدیران کل و رؤسای ادارات تهران و شهرستانها و مشاغل هم ردیف آنان از بین سه تا پنج نفر کارمندان واجد صلاحیت که از‌طرف معاون ثابت اداری برای هر مقامی پیشنهاد می‌شود با وزیر خواهد بود.
تبصره ۲ - ریاست شوراهای امور اداری و مالی هر وزارتخانه با معاون ثابت اداری خواهد بود.
تبصره ۳ - در صورت ثبوت هر گونه سوء استفاده از اختیارات مقرر در ماده فوق معاون ثابت اداری به حداکثر مجازات مقرر در قانون مربوطه‌محکوم خواهد شد.
تبصره ۴ - در مورد معاون ثابت اداری نخست‌وزیر در تمام مراتب مذکور در فوق و در سایر موارد این قانون به جای وزیر مربوط نخست‌وزیر و به‌جای وزارتخانه مربوط نخست‌وزیری مرجع خواهد بود.
ماده ۹ - در غیاب معاون ثابت اداری به علل معذوریت پزشکی موجه مرخصی استحقاقی و مأموریت اداری که از یک ماه تجاوز نکند جانشین او‌توسط وزیر مربوط از بین اشخاصی که واجد شرایط مندرج در این قانون باشند موقتاً تعیین خواهد شد.
در صورتی که غیبت معاون ثابت اداری به هر عنوان مجموعاً بیش از سه ماه در سال بشود معاون ثابت اداری دیگری با رعایت تشریفات این قانون‌انتخاب خواهد شد.
ماده ۱۰ - هیأت وزیران مأمور اجرای این قانون است.
قانون فوق که مشتمل بر ده ماده و هفت تبصره است در جلسه یکشنبه بیست و یکم مهر ماه یک هزار و سیصد و سی و شش به تصویب مجلس شورای‌ملی رسید.
نایب رئیس مجلس شورای ملی - عماد تربتی
قانون بالا در جلسه ۱۳۳۶٫۱۲٫۵ به تصویب مجلس سنا رسیده است.