قانون راجع به عوارض فرود و توقف هواپیماها
| مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری نوزدهم | تصمیم‌های مجلس | برنامه عمرانی دوم |
| نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری نوزدهم |
قانون راجع به عوارض فرود و توقف هواپیماها - مصوب ۲۷ خرداد ۱۳۳۷ مجلس شورای ملی و ۱۲ خرداد ۱۳۳۷ مجلس سنا
ماده ۱ - عوارض مربوط به هواپیمایی به شرح زیر تصویب می‌شود.
الف - برای صدور گواهینامه ثبت و تابعیت هر هواپیما پانصد ریال (۵۰۰).
ب - برای گواهینامه قابلیت پرواز هواپیما هشتصد ریال (۸۰۰) و برای تجدید آن هشتصد ریال.
ج - برای صدور گواهینامه بیسیم هواپیما دویست ریال (۲۰۰). تجدید آن دویست ریال (۲۰۰).
د - برای صدور گواهینامه دانشجوی خلبانی یا خلبان خصوصی صد ریال (۱۰۰) و برای تجدید آن پنجاه ریال (۵۰).
ه - برای صدور گواهینامه خلبان بازرگانی - آموزگار خلبانی - خلبان سرویس حمل و نقل هوایی - هوانوردی مکانیسین هواپیمایی - متصدی‌بیسیم هواپیمایی - متصدی تنظیم عبور و مرور هواپیمایی هواشناسی دویست ریال (۲۰۰) و برای تجدید هر یک از آنها صد ریال (۱۰۰).
و - برای ثبت اختیارات جدید در هر یک از گواهینامه‌های مذکور در بند (ه) هر دفعه صد ریال (۱۰۰).
ز - برای تصدیق ارزش هر یک از گواهینامه‌های مذکور در بندهای ب - ج - د - ه که به وسیله کشورهای بیگانه صادر شده باشد صد ریال (۱۰۰).
ح - برای صدور اجازه‌نامه استفاده از یک فرودگاه خصوصی پانصد ریال (۵۰۰) و برای تجدید آن دویست ریال (۲۰۰).
ط - برای هر دفعه فرود آمدن هواپیمایی که از خارجه به ایران وارد می‌شود نسبت به هر یک صد کیلوگرم وزن حداکثر هواپیما که در گواهینامه‌قابلیت پرواز آن تعیین شده دو ریال (۲).
تبصره ۱ - هواپیماهای خارجی موضوع این بند در صورتی که از چند فرودگاه کشوری در داخل ایران استفاده کنند برای هر دفعه حق فرود و توقف‌و سایر عوارض مقرره را باید بپردازند.
تبصره ۲ - فرودهایی که به منظور آزمایش پس از اولین فرود هواپیما در یک فرودگاه کشوری صورت می‌گیرد مشمول مقررات این بند و تبصره آن‌نخواهد بود.
ی - برای استفاده از وسایل روشنایی یک فرودگاه کشوری جهت فرود آمدن هواپیمایی که از خارجه به ایران وارد شده و یا بلند شدن هواپیمایی که به‌خارجه عزیمت می‌نماید هر دفعه نسبت به هر یک صد کیلوگرم وزن حداکثر هواپیما که در گواهینامه قابلیت پرواز تعیین شده دو ریال.
ک - برای نگاهداری هواپیمایی که از خارجه به ایران وارد شده و در یک فرودگاه کشوری در هوای آزاد خارج از آشیانه توقف بنماید برای شش‌ساعت اول توقف معاف از هر گونه پرداخت و برای بیش از این مدت تا ۲۴ ساعت از قرار ده دینار (۱۰) نسبت به هر متر مربع از زمین اشغال شده وقس‌علیهذا (در محاسبه طول و عرض هواپیما در نظر گرفته می‌شود).
ماده ۲ - هواپیماهای زیر از پرداخت عوارض مذکور در بندهای ط - ی - ک ماده یک معاف می‌باشند:
الف - هواپیماهای متعلق به دربار سلطنتی.
ب - هواپیماهای متعلق به دولت اعم از نظامی و غیر نظامی مادامی که برای خدمات عمومی و بدون قصد انتفاع به کار می‌رود و همچنین‌هواپیماهای حامل مهمانان دولت.
ج - هواپیماهای متعلق به رؤسای کشورهای خارجی
د - هواپیماهای نمایندگان سیاسی دول خارجی در ایران به شرط معامله متقابله مادام که بدون قصد انتفاع به کار می‌رود.
و - هواپیماهایی که بنا به تقاضا یا اجازه دولت ایران به منظور جستجو و نجات هواپیماهای مفقود در ایران پرواز می‌کنند مادامی که بدون قصدانتفاع به کار رود.
کلیه هواپیماهایی که بنا به تقاضا و یا اجازه دولت ایران برای کمک در امور سمپاشی و مبارزه با آفات نباتی و غیره در ایران پرواز می‌کنند مادامی که‌بدون قصد انتفاع به کار روند.
تبصره - به استثنای هواپیماهای موضوع (بند ج - د - و) کلیه هواپیماهای خارجی دیگر که در ایران اجازه پرواز تحصیل می‌نمایند مکلفند نمره ومشخصات خارجی خود را تبدیل به نمره و مشخصات ایرانی نمایند.
ماده ۳ - اداره کل هواپیمایی کشوری می‌تواند ساختمانها و اراضی و وسائل مورد احتیاج هواپیماها را که متعلق به آن اداره می‌باشد به نرخ عادله و باتصویب وزارت راه با اجازه واگذار و عوائد آن را به حساب درآمد عمومی کشور وصول و تحویل خزانه‌داری کل نماید.
ماده ۴ - از تاریخ تصویب این قانون هر نوع عوارض دیگری راجع به هواپیمایی کشور ملغی می‌شود.
ماده ۵ - وزارت راه و وزارت دارایی مأمور اجرای این قانون می‌باشند.
قانون فوق که مشتمل بر پنج ماده و سه تبصره است در جلسه سه‌شنبه بیست و هفتم خرداد ماه یک هزار و سیصد و سی و هفت به تصویب مجلس‌شورای ملی رسید.
نایب رییس مجلس شورای ملی - عماد تربتی
قانون بالا در جلسه ۱۳۳۷٫۳٫۱۲ به تصویب مجلس سنا رسیده است