قانون راجع به تبدیل درجه استوار یکم‌های خلبانی و فنی نیروی هوایی به ستوانیار سومی
| مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری نوزدهم | تصمیم‌های مجلس | برنامه عمرانی دوم |
| نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری نوزدهم |
قانون راجع به تبدیل درجه استوار یکم‌های خلبانی و فنی نیروی هوایی به ستوانیار سومی - مصوب ۱۵ آذر ۱۳۳۸ مجلس شورای ملی و ۱۵ دی ۱۳۳۸ مجلس سنا
ماده واحده - استوار یکم‌های خلبانی و فنی نیروی هوایی که حداقل دارای گواهینامه سوم متوسطه بوده و بیش از چهار سال تمام در درجه اخیرقدمت خدمت داشته باشند پس از طی دوره آموزشگاه ستوانیاری به درجه ستوانیار سومی مفتخر می‌گردند.
تبصره ۱ - ستوانیاری دارای درجات ۳ و ۲ و ۱ می‌باشد که به ترتیب ستوانیار سومی - ستوانیار دومی - ستوانیار یکمی نامیده می‌شوند.
تبصره ۲ - حداقل مدت توقف در هر یک از درجات ستوانیار سومی و ستوانیار دومی برای ترفیع به درجه بالاتر پنج سال تمام می‌باشد.
تبصره ۳ - حقوق درجه این قبیل درجه‌داران در درجات ستوانیار سومی و ستوانیار دومی و ستوانیار یکمی به ترتیب معادل حقوق درجه ستوان‌سومی - ستوان دومی - ستوان یکمی بوده و میزان حقوق سنواتی آنان معادل یک دهم (۱۰).(۱) حقوق مندرج در ماده ۵۱ قانون استخدام نیروهای‌مسلح شاهنشاهی خواهد بود.
تبصره ۴ - شرایط ورود و سایر مقررات مربوط به آموزشگاه ستوانیاری برابر اساسنامه‌ای که به وسیله نیروی هوایی پیشنهاد و به تصویب وزارت‌جنگ می‌رسد تعیین خواهد شد.
تبصره ۵ - در مورد درجه‌داران خلبان و فنی نیروی هوایی مقررات این قانون جانشین مقررات ماده ۲۹ قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی‌و سایر مقررات مربوط به افسریاران خواهد بود.
قانون فوق که مشتمل بر ماده واحده و پنج تبصره است در جلسه پنجشنبه بیست و پنجم آذر ماه یک هزار و سیصد و سی و هشت به تصویب مجلس‌شورای ملی رسید.
نایب رئیس مجلس شورای ملی - دکتر موسی عمید
قانون بالا در جلسه ۱۳۳۸٫۱۰٫۱۵ به تصویب مجلس سنا رسیده است.