قانون راجع به اصلاح قانون بازنشستگی و اصلاح حقوق بازنشستگان

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری نوزدهم تصمیم‌های مجلس

مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری نوزدهم

برنامه عمرانی دوم
نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری نوزدهم

قانون راجع به اصلاح قانون بازنشستگی و اصلاح حقوق بازنشستگان - مصوب ۳ تیر ۱۳۳۷ مجلس شورای ملی و ۱۲ خرداد ۱۳۳۷ مجلس سنا

ماده واحده - به وزارت دارایی اجازه داده می‌شود حقوق کلیه بازنشستگان کشوری را قبل از تصویب قانون مصوب ۱۳۲۸٫۱٫۱۸ بازنشسته شده‌اندبر طبق قانون اخیرالذکر ترمیم و از اول سال ۱۳۳۷ پرداخت نماید.

موظفین و وراث بازنشستگانی هم که مورث آنان قبل از اجرای قانون مصوب ۱۳۲۸٫۱٫۱۸ در گذشته مشمول مقررات مذکور خواهند بود.

تبصره ۱ - کارمندان و خدمتگذاران کشوری که قبل از رسیدن به حد بازنشستگی فوت و وراث آنها از صندوق بازنشستگی استفاده نمی‌نمایند وهمچنین ورثه بازنشستگانی که کمتر از نصف آخرین حقوق مورث خود دریافت می‌دارند نصف آخرین حقوق و کمک دریافتی کارمندان متوفی درباره‌ورثه قانونی آنها برقرار و از اعتبارات منظور در بودجه وزارتخانه مربوطه پرداخت خواهد شد. ماده ۴۸ قانون استخدام کشوری و ماده ۳ قانون مصوبه۲۸ آذر ۱۳۳۴ از تاریخ تصویب این قانون ملغی می‌شود.

تبصره ۲ - از تاریخ تصویب این قانون کسور بازنشستگی که از حق گماشته افسران و کارمندان و فوق‌العاده ویژه درجه‌داران و افراد شهربانی کسرمی‌گردد به حساب صندوق بازنشستگی کشوری تحویل و اداره کل شهربانی مکلف است دفاتر و صورتحساب درآمد و هزینه قانونی صندوق‌بازنشستگی اختصاصی شهربانی را از تاریخ دی ماه ۱۳۲۵ تا تاریخ تصویب این قانون به اداره کل بازنشستگی ارسال و موجودی صندوق را بلافاصله‌پس از تصویب این قانون به حساب بازنشستگی کشوری تحویل نماید و حقوق بازنشستگی که به حق گماشته و فوق‌العاده تعلق می‌گردد از صندوق‌بازنشستگی کشوری پرداخت خواهد شد.

تبصره ۳ - افسران و کارمندان و درجه‌داران و افراد شهربانی کل کشور که بازنشسته شده و می‌شوند و در زمان اشتغال از حق گماشته و فوق‌العاده‌ویژه استفاده نموده‌اند و همچنین بعد از فوت ورثه قانونی آنان می‌توانند به مأخذ حق گماشته و فوق‌العاده‌ای که به شاغلین پرداخت می‌شود از حق‌بازنشستگی استفاده نمایند مشروط بر این که کسور مقرره را به مأخذ حق گماشته و فوق‌العاده‌ای که به شاغلین پرداخت می‌شوند نسبت به تمام مدت‌خدمت (از تاریخی که حق گماشته و فوق‌العاده ویژه دریافت نموده‌اند طبق قانون ۳۵٫۱۲٫۲۵) پس از وضع مبلغ پرداختی نقداً یا به اقساط که کمتر ازربع دریافتی نباشد به صندوق بازنشستگی کشوری پرداخت نمایند.

تفاوت حاصله در نتیجه اجرای این تبصره درباره کسانی که قبل از تصویب قانون ۳۵٫۱۲٫۲۵ بازنشسته شده‌اند از تاریخ اجرای قانون مذکور تأدیه‌خواهد شد.

تبصره ۴ - از تاریخ تصویب این قانون یک درصد (۱٪) به نرخ کسور بازنشستگی کلیه کارمندان و خدمتگذاران کشوری افزوده می‌شود.

تبصره ۵ - دولت مکلف است هر موقع به هر عنوان تغییری در حقوق کارمندان شاغل داده شد حقوق کارمندان بازنشسته و وراث آنها را به همان‌نسبت ترمیم نماید.

تبصره ۶ - وزارتخانه‌ها و شرکتها و مؤسسات و سازمانهای دولتی و سازمان برنامه و شهرداریها و دستگاههای تابعه آنها مکلفند کارمندان وخدمتگذاران خود را که مشمول قوانین و مقررات استخدام دولتی هستند و سن آنها به شصت و پنج سال تمام رسیده یا برسد (به استثنای قضات دیوان‌عالی کشور و دادگاه عالی انتظامی و استادان و پزشکان دانشگاه و شهربانی کل کشور که مشمول قوانین خاصی هستند) با هر قدر مدت خدمت‌بازنشسته نمایند و همچنین وزارتخانه‌ها و دستگاههای نامبرده می‌توانند کسانی را که دارای شصت سال عمر و یا سی سال سابقه خدمت هستند و یادارا شوند به استثنای قضات دادگستری و استادان و پزشکان دانشگاه و کارمندان کشوری که مشمول قوانین خاصی هستند بازنشسته نمایند. ملاک‌تشخیص سن شناسنامه‌ای است که در تاریخ تصویب این قانون در دست دارند.

تبصره ۷ - در مواردی که کارمندان طبق قوانین مربوطه می‌توانند تقاضای بازنشستگی نمایند دولت مکلف است تقاضای کارمندان را قبول نماید.

تبصره ۸ - بند ب ماده اول قانون صندوق بازنشستگی شهربانی کل کشور مصوب ۲۵ اسفند ماه ۱۳۳۵ به شرح ذیل اصلاح می‌شود:

درجه‌داران و همردیفان و افراد شهربانی با داشتن بیش از بیست سال سابقه خدمت به شرط داشتن ۵۰ سال سن.

تبصره ۹ - درجه‌داران و همردیفان و افراد شهربانی در صورتی که دارای سی سال متوالی سابقه خدمت و پنجاه و پنج سال تمام سن باشند الزاماً‌بازنشسته می‌شوند و همچنین وزیر کشور طبق پیشنهاد رئیس کل شهربانی می‌تواند درجه‌داران و همردیفان و افرادی که دارای ۳۰ سال خدمت متناوب‌و یا پنجاه سال تمام سن باشند بازنشسته نماید.

تبصره ۱۰ - کلیه وزارتخانه‌ها مأمور اجرای این قانون می‌باشند.

قانون فوق که مشتمل بر ماده واحده و ده تبصره است در جلسه سه‌شنبه سوم تیر ماه یک هزار و سیصد و سی و هفت به تصویب مجلس شورای ملی‌رسید.

رئیس مجلس شورای ملی - رضا حکمت

قانون بالا در جلسه ۱۳۳۷٫۳٫۱۲ به تصویب مجلس سنا رسیده است.