قانون اصلاح ماده ۱۳ قانون راجع به ورود و اقامت اتباع خارجه در ایران
| مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری نوزدهم | تصمیم‌های مجلس | برنامه عمرانی دوم |
| نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری نوزدهم |
قانون اصلاح ماده ۱۳ قانون راجع به ورود و اقامت اتباع خارجه در ایران مصوب ۲۹ فروردین ماه ۱۳۳۶
ماده ۱ - ماده ۱۳ قانون راجع به ورود و اقامت اتباع خارجه در ایران مصوب نوزدهم اردیبهشت ماه ۱۳۱۰ به شرح ذیل اصلاح می‌شود:
ماده ۱۳ - برای حفظ امنیت و یا مصالح عمومی و یا به ملاحظات صحی هیأت وزیران می‌تواند تصمیمات ذیل را که ورود و اقامت و خروج و عبورخارجیان را محدود یا مشروط می‌نماید اتخاذ کند.
الف - جلوگیری از کلیه یا قسمتی از مراودات سرحدی.
ب - منع توقف موقتی یا دائمی در بعضی از مناطق یا عبور از بعضی مناطق ایران.
ج - اتخاذ وسایل مخصوص نظارت نسبت به خارجیان در موارد فوق‌العاده.
د - خارجیانی را که بدون داشتن اسناد لازم وارد خاک ایران شده یا می‌شوند و یا با داشتن اسناد لازم از راههای غیر مجاز به کشور وارد گردیده یا‌می‌گردند علاوه بر مجازات مقرر در قانون ورود و خروج اتباع خارجه مصوب نوزدهم اردیبهشت ماه ۱۳۱۰ بنا به پیشنهاد وزارت جنگ آنان را برای‌مدتی که از پنج سال تجاوز نکند ملزم به اقامت اجباری در محل معین نموده و یا این که آنها را از کشور اخراج نماید.
ماده ۲ - وزارت جنگ - وزارت کشور - وزارت دادگستری مأمور اجرای این قانون می‌باشند. قانون فوق که مشتمل بر دو ماده است در جلسه پنجشنبه بیست و نهم فروردین ماه یک هزار و سیصد و سی و شش به تصویب مجلس شورای ملی‌رسید.
رئیس مجلس شورای ملی - رضا حکمت
قانون بالا در جلسه ۱۳۳۴٫۱۲٫۱۲ به تصویب مجلس سنا رسیده است.