دیوان بیدل شیرازی/ سیل سرشک
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
کدام مه | سیل سرشک از بیدل شیرازی |
گردش دوران |
دیوان بیدل شیرازی |
ماه محرم آمد و گردید زآسمان | طالع هلال تعزیه چون تیغ خون چکان | |
گردی سیاه بر رخ چرخ آمد آشکار | کز چشم خلق پرتو خورشید شد نهان | |
جمعی ز دود دل همه جامۀ سیاه | خلقی ز خون دیده همه چهره ارغوان | |
از خون چشم ماتمیان سرخ رو زمین | وز دود آه خسته دلان نیلی آسمان | |
خیرالبشر به گریه ز آواز العطش | روح الامین به ناله ز فریاد الامان | |
زانسو فرشتگان همه در ماتم و عزا | زینسو جهانیان همه در ناله و فغان | |
طوفان نوح نیست عجب گر شود پدید | سیل سرشک بسکه شد از دیده ها روان | |
کس را مجال و طاقت گفت و شنید نیست | ظلمی که رفت آل علی را ز ناکسان | |
جن و بشر به گریه ز فریاد فاطمه | گویا بود مصیبت اولاد فاطمه |
***