دیوان بیدل شیرازی/تعمیر عشق

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۴ سپتامبر ۲۰۱۱، ساعت ۱۶:۲۵ توسط M rastgar (گفتگو | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
روی دوست تعمیر عشق
از بیدل شیرازی
مستغرق دوست
دیوان بیدل شیرازی


در کمند تو وز تو مهجورم با طبیبم و لیک رنجورم
برده از دیده خواب و از سر هوش فتنۀ آن دو چشم مخمورم
زلف مشکین و ماه رخسارش لیلة القدر و آیۀ نورم
به دو زلفت که بی رخ تو یکیست صبح نوروز و شام دیجورم
سر بر آرم ز خاک دیگر بار پا نهی گر تو بر سر گورم
کرده چشمش بهانۀ مستی را دل ز مردم برد که معذورم
ترک مستش کشیده ز ابرو تیغ خون خلقی خورد که مخمورم
من و رخسار او تو و فردوس چند زاهد فریبی از حورم
نکند غم خرابه ملک دلم که ز تعمیر عشق معمورم
بیدل اندر مدیح شاه جهان شهد افشان ز لب چو زنبورم

***