دیوان بیدل شیرازی/اعجاز رسل

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
پا فتاده اعجاز رسل
از بیدل شیرازی
ستم حبیب
دیوان بیدل شیرازی


دل من تا به سر زلف تو مأوا دارد كافرم گر ز جفاهای تو پروا دارد
در شكنج سر زلف تو گرفتارانند نه مرا بستۀ این سلسله تنها دارد
بوسه ای زان دو لب لعل شكربارم ده تا بدانند لبت معجز عیسی دارد
آن چه روی است خدایا كه ز اعجاز رسل حسن یوسف دم عیسی كف موسی دارد
روز خلقی چو شب تیره سیه ساخته است آنكه بر روی چو مه زلف چلیپا دارد
هر سحر بهر نثار سم شبرنگ ملك آسمان بر كف خود عقد ثریا دارد
بیدل بی سر و پا زلف تو از كف ندهد آن گدا بین كه به سر این همه سودا دارد

***