دیوان فخر شیرازی/جوشن تسلیم

غایب

جوشن تسلیم
از فخر شیرازی

زیان طلبی

اگر چه نرگس مست تو فتنه انگیز است		بلای جان و دل آن طرّۀ دلاویز است
مگر به روز و شب از زلف و رخ نشانی داد		که شام مشک فروش است و صبح گلبیز است
مگر به گیسوی شبرنگ خویش شانه کشید		که باد صبحدم امروز عنبر آمیز است
بلاست عشق و بود روی خوب ولی		نه زین دو اهل نظر را مجال پرهیز است
کجاست ساقی این بزم گو بیار آن جام		که یادگار جم و کیقباد و پرویز است
برای دل سپری از حباب باده بساز		که دست غصّه دراز است و تیغ غم تیز است
نشاط باده اگر با خیال وصل تو نیست		فسرده خاطرم از آن چرا طرب خیز است
بیا به جوشن تسلیمجان و دل آرای		چرا که خنجر جور زمانه خونریز است
عراق و فارس مگر تنگ گشت بر دل فخر		که گاه مایل بغداد و گاه تبریز است

***

منوی ناوبری