دیوان بیدل شیرازی/طاعت
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
چشم زخم | طاعت از بیدل شیرازی |
صحبت فرمانفرما |
دیوان بیدل شیرازی |
کسی ربود ز میدان عشق گوی سعادت | که سر چو گوی بچوگان صدق داد و ارادت | |
به جرم دوستی ار صد هزار بار کشندم | دگر چو زنده شوم باز رجعتست و اعادت | |
بخون خلق گواهی دهم که جور تو کشتست | مرا به حشر بیارند گر برای شهادت | |
در انتظار دیدنت جان میدهد قتیل رخت | به خاک او گذری کن چو نامدی به عیادت | |
به تیغ دشمن اگر کشته میشوم نبود غم | سعادتست چو در راه وصل دوست شهادت | |
مسلم است بما ذلت و عسرت و بندگی | چو بر تو ختم بزرگی و فضل و جود و سیادت | |
اگر قبول وگر ناقبول طاعتبیدل | به غیر کعبۀ کوی تو نیست روی عبادت |
***