جــای عشــق بیدل شیرازی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
نـــدارم طـــاقـــت جـــور تــو دیگــــر | جفــــــا تا کـــی کنـــــی الله اکبر |
مرا صبــــری کـــه برد از یاد ایوب | تــرا خویـی که صد رحمت به آذر |
وجـــــودم خـــاک شــد در رهــــگذارت | کـــه تا بو پا نهی روزیم بر سر |
مرا آن نخــــل قد بهتــــر ز طـــوبی | تـرا آن لعـــل لب خوشتر ز کوثر |
بســـی صـــورت به خــاطر نقش بستم | به این خوبـــی نمیگـــــردد مصّــور |
دلم شــد جای عشــق و این عجب بین | که آن دریـــا و این از قطره کمتر |
مرا جان بر لب از هجران چه حاصل | که با لعـــل لبـــش شســـتم ز کوثر |
کجــــا جــــان میتوانـــــد برد بیـــرون | ز بحـــــر بیکــــران هرگــز شناور |
به عمــــری در طلب هر ســــو دویدم | وصـــــــــال او نمیگــــردد میسّــــر |
مرا چشـــمی است همچـــو چشـم خفاش | مر او را روی چون خورشید انور |
تو خـــود هستی حجــــاب خویش بیدل | وگـــر نه خود حجابی نیست بر خور |
در ویکیپدیا موجود است:
M rastgar ۱ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۰۶:۵۹ (UTC)