گوشۀ معمور فخر شیرازی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جانا ز غمت خاطر مسرور نماند است | وز درد تو غیر از دل رنجور نماند است |
ما را نه همین آن لب شیرین نمک ریش | در شهر از آن یک سر بی شور نماند است |
از لشکر بیداد تو ای خسرو خوبان | در کشور جان گوشۀ معمور نماند است |
با قوّت سرپنجۀ عشقت عجبی نیست | در بازوی صبر من اگر زور نماند است |
افسوس که دادند به ما بار غم او | وقتی که توانائی و مقدور نماند است |
تا دور شدی از برم ای ماه دل افروز | بی شمع رخت بزم مرا نور نماند است |
سوگند به موی تو که بی روی تو ما را | صبحی ز قفای شب دیجور نماند است |
احوال دل دور ز دلدار که داند | کاو یک نفس از هم نفسی دور نماند است |
دیگر به چه امید رود فخر به سینا | آن نخله و آن نار چو در طور نماند است |
در ویکیپدیا موجود است:
M rastgar ۱ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۱۳:۳۰ (UTC)