وحشی بافقی (غزلیات)/همخواب رقیبانی و من تاب ندارم

'

وحشی بافقی (غزلیات) (همخواب رقیبانی و من تاب ندارم) از وحشی بافقی

'

همخواب رقیبانی و من تاب ندارم		بی‌تابم و از غصه‌ی این خواب ندارم
زین در نتوان رفت و در آن کو نتوان بود		درمانده‌ام و چاره‌ی این باب ندارم
آزرده ز بخت بد خویشم نه ز احباب		دارم گله ازخویش و ز احباب ندارم
ساقی می صافی به حریفان دگر ده		من درد کشم ذوق می ناب ندارم
وحشی صفتم اینهمه اسباب الم هست		غیر از چه زند طعنه که اسباب ندارم