وحشی بافقی (غزلیات)/خوشا در پای او مردن خدایا بخت آنم ده
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | وحشی بافقی (غزلیات) (خوشا در پای او مردن خدایا بخت آنم ده) از وحشی بافقی |
' |
خوشا در پای او مردن خدایا بخت آنم ده | نشان اینچنین بختی کجا یابم نشانم ده | |
نثاری خواهم ای جان آفرین شایستهی پایش | پر از نقد وفا و مهر یک گنجینهی جانم ده | |
سخن بسیار و فرصت کم خدایا وصل چون دادی | نمیبخشی اگر طول زمان طی لسانم ده | |
سگ خواری کش عشقم به گردن طوق خرسندی | اگر خوان امیدی گستری یک استخوانم ده | |
من و آزردگی از عشق و عشق چون تویی حاشا | گرت باور نمیداری به دست امتحانم ده | |
من آن خمخانه پردازم که بدمستی نمیدانم | الا ای ساقی دوران می از رطل گرانم ده | |
یکی طومار در دست و در او احوال من وحشی | اگر فرصت شود گاهی به یار نکته دانم ده |