وحشی بافقی (غزلیات)/الاهی از میان ناپسندان بر کران دارش

'

وحشی بافقی (غزلیات) (الاهی از میان ناپسندان بر کران دارش) از وحشی بافقی

'

الاهی از میان ناپسندان بر کران دارش		ز دام حیله‌ی مردم فریبان در امان دارش
صدای شهپر شاهینی از هر گوشه می‌آید		تذرو غافلی دارم مقیم آشیان دارش
خدایا با منش خوش سر گران داری و خرسندم		نه تنها با من و بس ، با همه کس سرگران دارش
پدید آرد هوس از عشق با مردم جفا کاری		نمی‌خواهم بر این باشد ، خداوندا برآن دارش
تغافل کیش و کین اندیش و دوری جوی و وحشی خوی		عجب وضعیست خوش یارب همیشه آنچنان دارش
زمان اول حسن است و هستش فتنه‌ها درپی		الاهی در امان از فتنه‌ی آخر زمان دارش
خدایا فرصت یک حرف پند آمیز می‌خواهم		نمی‌گویم که با وحشی همیشه همزبان دارش