ناصر خسرو (قصاید)/این طارم بیقرار ازرق
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | ناصر خسرو (قصاید) (این طارم بیقرار ازرق) از ناصر خسرو |
' |
این طارم بیقرار ازرق | بربود زمن جمال و رونق | |
وان عیش چو قند کودکی را | پیری چو کبست کرد و خربق | |
گوشم نشنود لحن بلبل | چون گشت سرم به رنگ عقعق | |
ای تاخته شصت سال زیرت | این مرکب بیقرار ابلق | |
با پشت چو حلقه چند گوئی | وصف سر زلفک معلق؟ | |
یک چند به زرق شعر گفتی | بر شعر سیاه و چشم ازرق | |
با جد کنون مطابقت کن | ای باطل و هزل را مطابق | |
بیدار شو و به دست پرهیز | چون سنگ بگیر دامن حق | |
آزاد شد از گناه گردنت | هرگه که شدی به حق مطوق | |
حق نیست مگر که حب حیدر | خیرات بدو شود محقق | |
گیتی همه جهل و حب او علم | مردم همه تیره او مروق | |
آن عالم دین که از حکیمان | عالم جز ازو نشد مطلق | |
بیشرح و بیان او خرد را | مبهم نشود هگرز منطق | |
ابلیس برید ازان علاقت | کو گشت به دامنش معلق | |
در بحر ظلال کشتیی نیست | جز حب علی به قول مطلق | |
ای غرقه شده به آب طوفان | بنگر که به پیش توست زورق | |
غرقه شدیی به پیش کشتی | گر نیستیی بهغایت احمق؟ | |
جز بیخردی کجا گزیند | فرسوده گلیم بر ستبرق؟ | |
دیوانه شدی که می ندانی | از نقرهی پخته خام زیبق! | |
بشنو ز نظام و قول حجت | این محکم شعر چون خورنق | |
بر بحر مضارع است قطعش | طقطاق تنن تنن تنن طق |