مثنوی معنوی/در بیان فضیلت احتما و جوع

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
' دفتر پنجم مثنوی (در بیان فضیلت احتما و جوع)
از مولوی
'


جوع خود سلطان داروهاست هین جوع در جان نه چنین خوارش مبین
جمله ناخوش از مجاعت خوش شدست جمله خوشها بی‌مجاعتها ردست