مثنوی معنوی/حکایت در تقریر این سخن کی چندین گاه گفت ذکر را آزمودیم مدتی صبر و خاموشی را بیازماییم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دفتر پنجم مثنوی (حکایت در تقریر این سخن کی چندین گاه گفت ذکر را آزمودیم مدتی صبر و خاموشی را بیازماییم) از مولوی |
' |
چند پختی تلخ و تیز و شورگز | این یکی بار امتحان شیرین بپز | |
آن یکی را در قیامت ز انتباه | در کف آید نامهی عصیان سیاه | |
سرسیه چون نامههای تعزیه | پر معاصی متن نامه و حاشیه | |
جمله فسق و معصیت بد یک سری | همچو دارالحرب پر از کافری | |
آنچنان نامهی پلید پر وبال | در یمین ناید درآید در شمال | |
خود همینجا نامهی خود را ببین | دست چپ را شاید آن یا در یمین | |
موزهی چپ کفش چپ هم در دکان | آن چپ دانیش پیش از امتحان | |
چون نباشی راست میدان که چپی | هست پیدا نعرهی شیر و کپی | |
آنک گل را شاهد و خوشبو کند | هر چپی را راست فضل او کند | |
هر شمالی را یمینی او دهد | بحر را ماء معینی او دهد | |
گر چپی با حضرت او راست باش | تا ببینی دستبرد لطفهاش | |
تو روا داری که این نامهی مهین | بگذرد از چپ در آید در یمین | |
این چنین نامه که پرظلم و جفاست | کی بود خود درخور اندر دست راست |