قانون تجارت ایران/شرکت‌های تعاونی تولید و مصرف

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو

مبحث هفتم - شرکت‌های تعاونی تولید و مصرف

ماده ۱۹۰

شرکت تعاونی تولید شرکتی است که بین عده‌ای از ارباب حِرَف تشکیل می‌شود و شرکا مشاغل خود را برای تولید و فروش اشیا یا اجناس به کار می‌برند.

ماده ۱۹۱

اگر در شرکت تولید یک عده از شرکا در خدمت دائمی شرکت نبوده یا از اهل حرفه‌ای که موضوع عملیات شرکت است نباشند لااقل دو ثلث اعضای اداره‌کننده‌ی شرکت باید از شرکایی انتخاب شوند که حرفه‌ی آن‌ها موضوع عملیات شرکت است.

ماده ۱۹۲

شرکت تعاونی مصرف شرکتی است که برای مقاصد ذیل تشکیل می‌شود:

۱- فروش اجناس لازمه برای مصارف زندگانی اعم از این که اجناس مزبوره را شرکا ایجاد کرده یا خریده باشند؛

۲- تقسیم نفع و ضرر بین شرکا به نسبت خرید هر یک از آن‌ها.

ماده ۱۹۳

شرکت تعاونی اعم از تولید یا مصرف ممکن است مطابق اصول شرکت سهامی یا بر طبق مقررات مخصوصی که با تراضی شرکا ترتیب داده شده باشد تشکیل بشود ولی در هر حال مفاد مواد ۳۲ و ۳۳ لازم‌الرعایه است.

ماده ۱۹۴

در صورتی که شرکت تعاونی تولید یا مصرف مطابق اصول شرکت سهامی تشکیل شود حداقل سهام یا قطعات سهام ده ریال خواهد بود و هیچ یک از شرکا نمی‌توانند در مجمع عمومی بیش از یک رأی داشته باشد.