قانون ایجاد صندوق پس‌انداز ملی

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۲۸ ژوئن ۲۰۱۲، ساعت ۱۴:۳۱ توسط Solhosafa (گفتگو | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
قوانین رفاه اجتماعی مصوب مجلس شورای ملی تصمیم‌های مجلس

مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری یازدهم

قوانین بنیان ایران نوین مصوب مجلس شورای ملی

قانون ایجاد صندوق پس‌انداز ملی – مصوب ۱۸ اردیبهشت ۱۳۱۸ مجلس شورای ملی ‌

‌ماده ۱ - برای رایج کردن پس‌انداز و تشویق پس‌اندازکنندگان صندوقی به نام "‌صندوق پس‌انداز ملی" تأسیس می‌شود. ‌

ماده ۲ - صندوق پس‌انداز ملی توسط بانک ملی ایران اداره می‌شود و بانک نامبرده ضامن عملیات آن است ولی هر گاه دامنه عملیات صندوق به‌اندازه‌ای وسعت یابد که تبدیل آن به یک بنگاه مستقل مقتضی شود پس از تصویب هیأت دولت اقدام به تفکیک آن خواهد شد. ‌

ماده ۳ - صندوق پس‌انداز ملی طبق آیین‌نامه‌ای که به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید وجوه پس‌انداز را به کار می‌اندازد. ‌

ماده ۴ - صندوق پس‌انداز ملی همه‌ساله گزارش سالیانه و ترازنامه خود را تهیه کرده پس از بررسی هیأت نظار و تصویب شورای عالی بانک ملی‌ایران به اطلاع عموم می‌رساند. ‌

ماده ۵ - در نقاطی که صندوق پس‌انداز شعبه ندارد شعب و نمایندگیهای بانک ملی ایران و در نقاطی که بانک ملی شعبه یا نمایندگی ندارد دفترهای‌پست وظائف صندوق پس‌انداز را انجام خواهند داد. ‌

ماده ۶ - به پس‌اندازهای کمتر از ۵۰۰۰ ریال چهار درصد و به مبالغ بیش از ۵۰۰۰ ریال تا ۲۰۰۰۰ ریال سه درصد در سال سود داده خواهد شد و به‌مازاد ۲۰۰۰۰ ریال سود تعلق نمی‌گیرد.

‌این قانون که مشتمل بر شش ماده است در جلسه هیجدهم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و هیجده به تصویب مجلس شورای ملی رسید. ‌

رییس مجلس شورای ملی - حسن اسفندیاری