فرط عبادت بیدل شیرازی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
با توام نيست دگر حاجت گلزار نعيم | كه مرا قد تو طوبا بود و لب تسنيم |
بيم از دوزخ و اميد بهشتم نبود | كه وصال تو نعيم من و هجر تو جحيم |
گر گدازی ز غم هجر و نوازی از وصل | عاشقان را نبود هيچ به غير از تسليم |
از لب لعل تو پيدا دم جانبخش مسيح | وز رخ ماه تو ظاهر كف موسی كليم |
كاروان ختنی نافهٔ چين دارد بار | يا كه بوئی ز سر زلف تو آورد نسيم |
خاك را جان دهی ار پا نهی ام بر سر خاك | زنده ميكرد دم عيسی اگر عظم رميم |
بوی پيراهن تو زنده كند يوسف را | يافت گر ديدهٔ يعقوب بصارت ز شميم |
دل در آن زلف ندانی ز چه نالد آری | سالم از ما ربود بی خبر از درد سليم |
به عبادت نبود قرب ارادت پيش آر | كه ز عشاق نگيرند به جز قلب حليم |
قرب دلدار گر از فرط عبادتبودی | از در دوست عزازيل نمی گشت رحيم |
بیدل از اشك روان سوز درونت پيداست | نتوان كرد نهان آتش سوزان به حريم |
در ویکیپدیا موجود است:
M rastgar ۱ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۰۷:۲۷ (UTC)––––