عطار (غزلیات)/گر نسیم یوسفم پیدا شود
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | عطار (غزلیات) (گر نسیم یوسفم پیدا شود) از عطار |
' |
گر نسیم یوسفم پیدا شود | هر که نابینا بود بینا شود | |
بس که پیراهن بدرم تا مگر | بویی از پیراهنش پیدا شود | |
گر برافتد برقع از پیش رخش | زاهد منکر سر غوغا شود | |
ور برافشاند سر زلف دو تا | دل ز زلفش کافری یکتا شود | |
هر دلی کز زلف او زنار ساخت | بیشک آن دل ممنی حقا شود | |
گر بیابد عقل بوی زلف او | عقل از لایعقلی رسوا شود | |
از دو عالم فارغ آید تا ابد | هر که او مشغول این سودا شود | |
گر کسی پرسد که پیش روی او | دل چرا شوریده و شیدا شود | |
تو جوابش ده که پیش آفتاب | ذره سرگردان و ناپروا شود | |
ای دل از دریا چرا تنها شدی | از چنین دریا کسی تنها شود | |
هر که دور افتد ز جای خویشتن | میدود تا زودتر آنجا شود | |
ماهی از دریا چو بر خاک اوفتد | میطپد تا چون سوی دریا شود | |
گر تو بنشینی به بیکاری مدام | کارت ای غافل کجا زیبا شود | |
گر دل عطار با دریا رسد | گوهری بیمثل و بیهمتا شود |