عطار (غزلیات)/ندانم تا چه کارم اوفتادست
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | عطار (غزلیات) (ندانم تا چه کارم اوفتادست) از عطار |
' |
ندانم تا چه کارم اوفتادست | که جانی بی قرارم اوفتادست | |
چنان کاری که آن کس را نیفتاد | به یک ساعت هزارم اوفتادست | |
همان آتش که در حلاج افتاد | همان در روزگارم اوفتادست | |
دلم را اختیاری مینبینم | خلل در اختیارم اوفتادست | |
مگر با حلقههای زلف معشوق | شماری بیشمارم اوفتادست | |
مگر در عشق او نادیده رویش | دلی پر انتظارم اوفتادست | |
شبی بوی می او ناشنوده | نصیب از وی خمارم اوفتادست | |
هزاران شب چو شمعی غرقه در اشک | سر خود در کنارم اوفتادست | |
هزاران روز بس تنها و بی کس | مصیبتهای زارم اوفتادست | |
اگر تر دامن افتادم عجب نیست | که چشمی اشکبارم اوفتادست | |
کجا مردی است در عالم که او را | نظر بر کار و بارم اوفتادست | |
نیفتاد آنچه از عطار افتاد | که تا او هست کارم اوفتادست |