عطار (غزلیات)/عشق جانان همچو شمعم از قدم تا سر بسوخت
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | عطار (غزلیات) (عشق جانان همچو شمعم از قدم تا سر بسوخت) از عطار |
' |
عشق جانان همچو شمعم از قدم تا سر بسوخت | مرغ جان را نیز چون پروانه بال و پر بسوخت | |
عشقش آتش بود کردم مجمرش از دل چو عود | آتش سوزنده بر هم عود و هم مجمر بسوخت | |
زآتش رویش چو یک اخگر به صحرا اوفتاد | هر دو عالم همچو خاشاکی از آن اخگر بسوخت | |
خواستم تا پیش جانان پیشکش جان آورم | پیش دستی کرد عشق و جانم اندر بر بسوخت | |
نیست از خشک و ترم در دست جز خاکستری | کاتش غیرت درآمد خشک و تر یکسر بسوخت | |
دادم آن خاکستر آخر بر سر کویش به باد | برق استغنا بجست از غیب و خاکستر بسوخت | |
گفتم اکنون ذرهای دیگر بمانم گفت باش | ذرهی دیگر چه باشد ذرهای دیگر بسوخت | |
چون رسید این جایگه عطار نه هست و نه نیست | کفر و ایمانش نماند مومن و کافر بسوخت |