عطار (غزلیات)/عشق آبم برد گو آبم ببر

'

عطار (غزلیات) (عشق آبم برد گو آبم ببر) از عطار

'

عشق آبم برد گو آبم ببر روز آرام و به شب خوابم ببر چند دارم تشنه‌ی لعل تو جان جان خوشی زان لعل سیرابم ببر من کیم خاک توام بادی به دست آتشی در من زن و آبم ببر نی خطا گفتم که در تاب و تبم می‌نیارم تاب تو تابم ببر چند تابد دل ز تاب زلف تو تاب دل از زلف پرتابم ببر هستم از عناب تو صفرا زده این همه صفرا ز عنابم ببر غرقه‌ی دریای عشقت گشته‌ام دست من گیر و ز غرقابم ببر چون کمان شد پشت عطار از غمت زین میان چون تیر پرتابم ببر