عطار (غزلیات)/سر مویی سر عالم ندارم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | عطار (غزلیات) (سر مویی سر عالم ندارم) از عطار |
' |
سر مویی سر عالم ندارم | چه عالم چون سر خود هم ندارم | |
چنان گم گشتهام از خویش رفته | که گویی عمر جز یک دم ندارم | |
ندارم دل بسی جستم دلم باز | وگر دارم درین عالم ندارم | |
چو دل را مینیابم ذرهای باز | چرا خود را بسی ماتم ندارم | |
بحمدالله که از بود و نبودم | اگر شادی ندارم غم ندارم | |
چه میگویم که مجروحم چنان سخت | که در هر دو جهان مرهم ندارم | |
جهانی راز دارم مانده در دل | که را گویم چو یک محرم ندارم | |
حریفی میکنم با هفت دریا | ولیکن زور یک شبنم ندارم | |
بسی گوهر دهد دریام هر دم | ولی چون ناقصم محکم ندارم | |
اگر یک گوهر آید قسم عطار | به قدر از هر دو کونش کم ندارم |