عطار (غزلیات)/جان ز مشک زلف دلم چون جگر مسوز
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | عطار (غزلیات) (جان ز مشک زلف دلم چون جگر مسوز) از عطار |
' |
جان ز مشک زلف دلم چون جگر مسوز | با من بساز و جانم ازین بیشتر مسوز | |
هر روز تا به شب چو ز عشق تو سوختم | هر شب چو شمع زار مرا تا سحر مسوز | |
مرغ توام به دست خودم دانهای فرست | زین بیش در هوای خودم بال و پر مسوز | |
چون آرزوی وصل توام خشک و تر بسوخت | در آتش فراق، خودم خشک و تر مسوز | |
چون دل ببردی و جگر من بسوختی | با دل بساز و بیش ازینم جگر مسوز | |
یکبارگی چو میبنسوزی مرا تمام | هر روزم از فراق به نوعی دگر مسوز | |
جانم که زآرزوی لبت همچو شمع سوخت | چون عود بیمشاهدهی آن شکر مسوز | |
عطار را اگر نظری بر تو اوفتد | این نیست ور بود نظرش در بصر مسوز |