عطار (غزلیات)/ای هجر تو وصل جاودانی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | عطار (غزلیات) (ای هجر تو وصل جاودانی) از عطار |
' |
ای هجر تو وصل جاودانی | واندوه تو عین شادمانی | |
در عشق تو نیم ذره حسرت | خوشتر ز حیات جاودانی | |
بی یاد حضور تو زمانی | کفر است حدیث زندگانی | |
صد جان و هزار جان نثارت | آن لحظه که از درم برانی | |
کار دو جهان من برآید | گر یک نفسم به خویش خوانی | |
با خوندان و راندنم چه کار است | خواه این کن و خواه آن تو دانی | |
گر قهر کنی سزای آنم | ور لطف کنی برای آنی | |
صد دل باید به هر زمانم | تا تو ببری به دلستانی | |
گر بر فکنی نقاب از روی | جبریل سزد به جانفشانی | |
کس نتواند جمال تو دید | زیرا که ز دیده بس نهانی | |
نی نی که بجز تو کس نبیند | چون جمله تویی بدین عیانی | |
در عشق تو گر بمرد عطار | شد زندهی دایم از معانی |