عطار (عذر آوردن مرغان)/شیخ غوری، آن به کلی گشته کل
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | عطار (عذر آوردن مرغان) (شیخ غوری، آن به کلی گشته کل) از عطار |
' |
شیخ غوری، آن به کلی گشته کل | رفت با دیوانگان در زیر پل | |
از قضا میرفت سنجر با شکوه | گفت زیر پل چه قومند این گروه | |
شیخ گفتش بی سر و بی پا همه | از دو بیرون نیست جان ما همه | |
گر تو ما را دوست داری بر دوام | زود از دنیا برآریمت مدام | |
ور تو ما را دشمنی نه دوست دار | زود از دینت برآریم اینت کار | |
دوستی و دشمنی ما را ببین | پای درنه خویش را رسوا ببین | |
گر بزیر پل درآیی یک نفس | وارهی زین طم طراق و زین هوس | |
سنجرش گفتا نیم مرد شما | حب و بغضم نیست درخورد شما | |
نه شما را دوستم نه دشمنم | رفتم اینک تا نسوزد خرمنم | |
از شما هم فخر و هم عاریم نیست | با بدو نیک شما کاریم نیست | |
همت آمد همچو مرغی تیز پر | هر زمان در سیر خود سر تیزتر | |
گر بپرد جز ببینش کی بود | در درون آفرینش کی بود | |
سیر او ز آفاق گیتی برترست | کو ز هشیاری و مستی برترست |