عبید زاکانی (غزلیات)/منم اسیر و پریشان ز یار خود محروم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | عبید زاکانی (غزلیات) (منم اسیر و پریشان ز یار خود محروم) از عبید زاکانی |
' |
منم اسیر و پریشان ز یار خود محروم | غریب شهر کسان و ز دیار خود محروم | |
به درد و رنج فرومانده و ز دوا نومید | نشسته در غم و از غمگسار خود محروم | |
گزیده صحبت بیگانگان و نااهلان | ز قوم و کشور و ایل و تبار خود محروم | |
ز روزگار مرا بهره نیست جز حرمان | مباد هیچکس از روزگار خود محروم | |
ز آه سینه بسوزم اگر شوم نفسی | ز سیل این مژهی سیل بار خود محروم | |
ز هر بدی که به من میرسد بتر زان نیست | که ماندهام ز خداوندگار خود محروم | |
امید هست عبید آنکه عاقبت نشوم | ز لطف و رحمت پروردگار خود محروم |