شیخ بهائی (غزلیات)/یک دمک، با خودآ، ببین چه کسی

'

شیخ بهایی (غزلیات) (یک دمک، با خودآ، ببین چه کسی) از شیخ بهایی

'

یک دمک، با خودآ، ببین چه کسی از که دوری و با که هم نفسی ناز بر بلبلان بستان کن! تو گلی، گل، نه خاری و نه خسی تا کی ای عندلیب عالم قدس! مایل دام و عاشق قفسی؟ تو همایی، همای، چند کنی گاه، جغدی و گاه، خرمگسی؟ ای صبا! در دیار مهجوران گر سر کوچه‌ی بلا برسی با بهایی بگو که با سگ نفس تا به کی بهر هیچ در مرسی