شیخ بهائی (غزلیات)/آنها که ربودهی الستند
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | شیخ بهایی (غزلیات) (آنها که ربودهی الستند) از شیخ بهایی |
' |
آنها که ربودهی الستند از عهد الست باز مستند تا شربت بیخودی چشیدند از بیم و امید، باز رستند چالاک شدند، پس به یک گام از جوی حدوث، باز جستند اندر طلب مقام اصلی دل در ازل و ابد نبستند خالی ز خود و به دوست باقی این طرفه که نیستند و هستند این طایفهاند، اهل توحید باقی، همه خویشتن پرستند