سینۀ ریش بیدل شیرازی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| ای فراق تو آتش سوزان | وی وصال تو چشمۀ حیوان |
| خاست دودم ز دل بیا بنشین | آتش خشم را دمی بنشان |
| سینۀ ریش را بنه مرهم | دل پر درد را بده درمان |
| آمدم جان به لب مکش دامن | رفتم از دست آستین مفشان |
| دوستتر دارمت ز جان عزیز | دشمنم گو شوند خلق جهان |
| حورئی در لباس آدمی | جسم در صورتی و معنی جان |
| گر بخوانی تو بنده ایم و غلام | ور برانی تو حاکم و سلطان |
| بیدل خسته را ز لطف بخواه | بندۀ خویش را به خشم مران |
در ویکی‌پدیا موجود است:
M rastgar ۱ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۰۷:۴۲ (UTC)––––