سیف فرغانی (قصاید و قطعات)/ملک دنیا و مردمان در وی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | سیف فرغانی (قصاید و قطعات) (ملک دنیا و مردمان در وی) از سیف فرغانی |
' |
ملک دنیا و مردمان در وی | گورخانه است و مردگان در وی | |
نیست بستان تو مباش در او | هست زندان تو ممان در وی | |
هر که را دل در او قرار گرفت | گر چه زنده است نیست جان در وی | |
این جهان بر مثال مرداریست | اوفتاده بسی سگان در وی | |
آدمیزاده چون خورد چیزی | که سگان را دهان بود در وی؟ | |
گوشتی لاغر است و چندین سگ | زده چون گربه ناخنان در وی | |
عدل را ساق لاغر است ولیک | ظلم را فربه است ران در وی | |
اندرین آزمون سرا ای پیر | طفل بودی شدی جوان در وی | |
چشم بگشا ببین که نامدهای | بهر بازی چو کودکان در وی | |
خاک دنیاست چون وحل، زنهار | مرکب خویشتن مران در وی | |
اندرین غبر هیچ آب مخور | که گلوگیر گشت نان در وی | |
آرزوها نوالهای چرب است | نیست چون پیه استخوان در وی | |
گر چه شیرین بود چو نوش کنی | نیش بینی بسی نهان در وی | |
عرصهی ملک پر ز دیو شدهست | نیست از آدمی نشان در وی | |
همه را یک سر و دو رو دیدم | آزمودم یکان یکان در وی | |
جمله از بهر لقمهای چو سگان | دشمنانند دوستان در وی | |
چون زر کم عیار قلب آمد | هر که را کردم امتحان در وی ... |