سیف فرغانی (غزلها)/گر عیب کنی که زار مینالم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | سیف فرغانی (غزلها) (گر عیب کنی که زار مینالم) از سیف فرغانی |
' |
گر عیب کنی که زار مینالم | من زار ز عشق یار مینالم | |
بلبل چو بدید گل بنالد، من | بی دلبر گل عذار مینالم | |
از عشق گل رخش به صد دستان | دلسوزتر از هزار مینالم | |
بیقامت همچو سرو او دایم | چون فاخته بر چنار مینالم | |
در چنگ فراق آهنین پنجه | باریک شدم چو تار مینالم | |
گرچه به نصیحتم خردمندان | گویند فغان مدار، مینالم | |
چون دیگ پرآب بر سر آتش | میجوشم و زار زار مینالم | |
چون چنگ فغانم اختیاری نیست | از دست تو ای نگار مینالم | |
تا همچو نیم دهان نهی بر لب | دور از تو ربابوار مینالم |