سنایی غزنوی (قصاید)/چرا چو روز بهار ای نگار خرگاهی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | سنایی غزنوی (قصاید) (چرا چو روز بهار ای نگار خرگاهی) از سنایی غزنوی |
' |
چرا چو روز بهار ای نگار خرگاهی | بر این غریب نه بر یک نهاد و یک راهی | |
گهی به لطف چو عیسا مرا کنی فلکی | گهی به قهر چو یوسف کنی مرا چاهی | |
گهی به بوسه امیرم کنی به راهبری | گهی به غمزه اسیرم کنی به گمراهی | |
گه از مسافت با روغنی کنی آبی | گه از لطافت با کهربا کنی کاهی | |
به دست رد و قبول تو چون به دست کریم | عزیز و خوارم چون سیم قل هو الاهی | |
به مار ماهی مانی نه این تمام و نه آن | منافقی چکنی مار باش یا ماهی | |
ندیده میوهای از شاخ نیکوییت وز غم | شکوفهوار شدم پیر وقت برناهی | |
به نوک غمزهی ساحر مباش غره چنین | که هست خصم ستم ناوک سحرگاهی | |
از این شعار برون آی تا سوی دلها | بسان شعر سنایی شوی به دلخواهی | |
حدیث کوته کردم که این حدیث ترا | چو عمر دشمن سلطان نکوست کوتاهی | |
یمین دولت بهرامشاه بن مسعود | که هست چست بر او خلعت شهنشاهی |