سعدی (قصاید فارسی)/برگ تحویل میکند رمضان
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | سعدی (قصاید فارسی) (برگ تحویل میکند رمضان) از سعدی |
' |
برگ تحویل میکند رمضان | بار تودیع بر دل اخوان | |
یار نادیده سیر، زود برفت | دیر ننشست نازنین مهمان | |
غادر الحب صحبةالاحباب | فارقالخل عشرة الخلان | |
ماه فرخنده، روی برپیچید | و علک السلام یا رمضان | |
الوداع ای زمان طاعت و خیر | مجلس ذکر و محفل قرآن | |
مهر فرمان ایزدی بر لب | نفس در بند و دیو در زندان | |
تا دگر روزه با جهان آید | بس بگردد به گونه گونه جهان | |
بلبلی زار زار مینالید | بر فراق بهار وقت خزان | |
گفتم انده مبر که بازآید | روز نوروز و لاله و ریحان | |
گفت ترسم بقا وفا نکند | ورنه هر سال گل دمد بستان | |
روز بسیار و عید خواهد بود | تیر ماه و بهار و تابستان | |
تا که در منزل حیات بود | سال دیگر که در غریبستان | |
خاک چندان از آدمی بخورد | که شود خاک و آدمی یکسان | |
هردم از روزگار ما جزویست | که گذر میکند چو برق یمان | |
کوه اگر جزو جزو برگیرند | متلاشی شود به دور زمان | |
تاقیامت که دیگر آب حیات | بازگردد به جوی رفته روان | |
یارب آن دم که دم فرو بندد | ملک الموت واقف شیطان | |
کار جان پیش اهل دل سهلست | تو نگه دار جوهر ایمان |