سعدی (باب هشتم در شکر بر عافیت)/ز ره باز پس مانده‌ای می‌گریست
نسخهٔ تاریخ ۲۷ دسامبر ۲۰۱۱، ساعت ۱۸:۵۸ توسط Bellavista1957 (گفتگو | مشارکت‌ها) (clean up using AWB)
| ' | سعدی (باب هشتم در شکر بر عافیت) (ز ره باز پس مانده‌ای می‌گریست) از سعدی |
' |
ز ره باز پس مانده‌ای می‌گریست که مسکین تر از من در این دشت کیست؟ جهاندیده‌ای گفتش ای هوشیار اگر مردی این یک سخن گوش دار برو شکر کن چون به خر برنه‌ای که آخر بنی آدمی، خر نه‌ای