دیوان شمس/هم صدوا هم عتبوا عتابا ما له سبب
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (هم صدوا هم عتبوا عتابا ما له سبب) از مولوی |
' |
هم صدوا هم عتبوا عتابا ما له سبب | تن و دل ما مسخر او که مینپرد بجز بر او | |
فما طلبوا سوی سقمی فطاب علی ما طلبوا | عجب خبری که میدهدم دم و غم او کر و فر او | |
فنی جلدی اذا عبسوا فکیف تری اذا طربوا | مرا غم او چو زنده کند چگونه شوم ز منظر او | |
فلا هرب اذا طلبوا و لا طرب اذا هربوا | عجب چه بود بهر دو جهان که آن نبود میسر او | |
اری امما به سکروا و لا قدح و لا عنب | حدث نشود شکر که خوری شکر چو چشد ز شکر او | |
لقد ملت خواطرنا بهم عجبا و ما العجب | سحر اثری ز طلعت او شبم نفسی ز عنبر او | |
سکت او ناوهم سکتوا و لا سمو و لا عتبوا | خبر نکنم دگر که مرا رسید خبر ز مخبر او | |
فوا حزنی اذا حجبوا و یا طربی اذا قربوا | درم بزند سری نکند که سر نبرد کس از سر او |