دیوان شمس/هر کجا که پا نهی ای جان من
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (هر کجا که پا نهی ای جان من) از مولوی |
' |
هر کجا که پا نهی ای جان من | بردمد لاله و بنفشه و یاسمن | |
پاره گل برکنی بر وی دمی | بازگردد یا کبوتر یا زغن | |
در تغاری دست شویی آن تغار | ز آب دست تو شود زرین لگن | |
بر سر گوری بخوانی فاتحه | بوالفتوحی سر برآرد از کفن | |
دامنت بر چنگل خاری زند | چنگلش چنگی شود با تن تنن | |
هر بتی را که شکستی ای خلیل | جان پذیرد عقل یابد زان شکن | |
تا مه تو تافت بر بداختری | سعد اکبر گشت و وارست از محن | |
هر دمی از صحن سینه برجهد | همچو آدم زادهای بیمرد و زن | |
وآنگه از پهلوی او وز پشت او | پر شوند آدمچگان اندر زمن | |
خواستم گفتن بر این پنجاه بیت | لب ببستم تا گشایی تو دهن |