دیوان شمس/نگفتم دوش ای زین بخاری
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (نگفتم دوش ای زین بخاری) از مولوی |
' |
نگفتم دوش ای زین بخاری | که نتوانی رضا دادن به خواری | |
در آن جانها که شکر روید از حق | شکر باشد ز هر حسیش جاری | |
اگر صد خنب سرکه درکشد او | نه تلخی بینی او را نی نزاری | |
خدایت چون سر مستی ندادهست | حذر کن تا سر مستی نخاری | |
از آن سر چون سر جان را شراب است | همینوشد شراب اختیاری | |
ز تو خنده همی پنهان کند او | که او خمری است و تو مسکین خماری | |
چو داد آن خواجه را سرکه فروشی | چه شیرین کرد بر وی سوکواری | |
گوارش خر از آن رخسار چون ماه | کز آن یابند مردان خوشگواری | |
درآید در تن تو نور آن ماه | چنان کاندر زمین لطف بهاری | |
ببخشد مر تو را هم خلعت سبز | رهاند مر تو را از خاکساری | |
تصورها همه زین بوی برده | برون روژیده از دل چون دراری | |
تفضل ایها الساقی و اوفر | و لکن لا براح مستعار | |
و صبحنا بخمر مستطاب | فان الیمن جما فی ابتکار | |
و مسینا بخمر من صبوح | و دم و اسلم ایا خیر المداری |