دیوان شمس/نه آن بیبهره دلدارم که از دلدار بگریزم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (نه آن بیبهره دلدارم که از دلدار بگریزم) از مولوی |
' |
نه آن بیبهره دلدارم که از دلدار بگریزم | نه آن خنجر به کف دارم کز این پیکار بگریزم | |
منم آن تخته که با من دروگر کارها دارد | نه از تیشه زبون گردم نه از مسمار بگریزم | |
مثال تخته بیخویشم خلاف تیشه نندیشم | نشایم جز که آتش را گر از نجار بگریزم | |
چو سنگم خوار و سرد ار من به لعلی کم سفر سازم | چو غارم تنگ و تاری گر ز یار غار بگریزم | |
نیابم بوس شفتالو چو بگریزم ز بیبرگی | نبویم مشک تاتاری گر از تاتار بگریزم | |
از آن از خود همیرنجم که منهم در نمیگنجم | سزد چون سر نمیگنجد گر از دستار بگریزم | |
هزاران قرن می باید که این دولت به پیش آید | کجا یابم دگربارش اگر این بار بگریزم | |
نه رنجورم نه نامردم که از خوبان بپرهیزم | نه فاسد معدهای دارم که از خمار بگریزم | |
نیم بر پشت پالانی که در میدان سپس مانم | نیم فلاح این ده من که از سالار بگریزم | |
همیگویم دلا بس کن دلم گوید جواب من | که من در کان زر غرقم چرا ز ایثار بگریزم |