دیوان شمس/مرغ دل پران مبا جز در هوای بیخودی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (مرغ دل پران مبا جز در هوای بیخودی) از مولوی |
' |
مرغ دل پران مبا جز در هوای بیخودی | شمع جان تابان مبا جز در سرای بیخودی | |
آفتاب لطف حق بر عاشقان تابنده باد | تا بیفتد بر همه سایه همای بیخودی | |
گر هزاران دولت و نعمت ببیند عاشقی | ناید اندر چشم او الا بلای بیخودی | |
بنگر اندر من که خود را در بلا افکندهام | از حلاوتها که دیدم در فنای بیخودی | |
جان و صد جان خود چه باشد گر کسی قربان کند | در هوای بیخودی و از برای بیخودی | |
عاشقا کمتر نشین با مردم غمناک تو | تا غباری درنیفتد در صفای بیخودی | |
باجفا شو با کسی کو عاشق هشیاری است | تا بیابی ذوقها اندر وفای بیخودی | |
بیخودی را چون بدانی سروری کاسد شود | ای سری و سروریها خاک پای بیخودی | |
خوش بود ظاهر شدن بر دشمنان بر تخت ملک | لیک آنها هیچ نبود جان به جای بیخودی | |
گر تو خواهی شمس تبریزی شود مهمان تو | خانه خالی کن ز خود ای کدخدای بیخودی |