دیوان شمس/مبارک باد آمد ماه روزه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (مبارک باد آمد ماه روزه) از مولوی |
' |
مبارک باد آمد ماه روزه | رهت خوش باد ای همراه روزه | |
شدم بر بام تا مه را ببینم | که بودم من به جان دلخواه روزه | |
نظر کردم کلاه از سر بیفتاد | سرم را مست کرد آن شاه روزه | |
مسلمانان سرم مست است از آن روز | زهی اقبال و بخت و جاه روزه | |
بجز این ماه ماهی هست پنهان | نهان چون ترک در خرگاه روزه | |
بدان مه ره برد آن کس که آید | در این مه خوش به خرمنگاه روزه | |
رخ چون اطلسش گر زرد گردد | بپوشد خلعت از دیباه روزه | |
دعاها اندر این مه مستجاب است | فلکها را بدرد آه روزه | |
چو یوسف ملک مصر عشق گیرد | کسی کو صبر کرد در چاه روزه | |
سحوری کم زن ای نطق و خمش کن | ز روزه خود شوند آگاه روزه | |
بیا ای شمس دین و فخر تبریز | تویی سرلشکر اسپاه روزه |