دیوان شمس/ساقی اگر کم شد میت دستار ما بستان گرو
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (ساقی اگر کم شد میت دستار ما بستان گرو) از مولوی |
' |
ساقی اگر کم شد میت دستار ما بستان گرو | چون می ز داد تو بود شاید نهادن جان گرو | |
بس اکدش و بس کدخدا کز شور میهای خدا | کردهست اندر شهر ما دکان و خان و مان گرو | |
آن شاه ابراهیم بین کادهم به دستش معرفت | مر تخت را و تاج را کردهست آن سلطان گرو | |
بوبکر سر کرده گرو عمر پسر کرده گرو | عثمان جگر کرده گرو و آن بوهریره انبان گرو | |
پس چه عجب آید تو را چون با شهان این میکند | گر ز آنک درویشی کند از بهر می خلقان گرو | |
آن شاهد فرد احد یک جرعهای در بت نهد | در عشق آن سنگ سیه کافر کند ایمان گرو | |
من مست آن میخانهام در دام آن دردانهام | در هیچ دامی پر خود ننهاده چون مرغان گرو | |
بهر چه لرزی بر گرو در کار او جان گو برو | جان شد گرو ای کاشکی گشتی دو صد چندان گرو | |
خامش رها کن بلبلی در گلشن آی و درنگر | بلبل نهاده پر و سر پیش گل خندان گرو |