دیوان شمس/تا چه عشق است آن صنم را با دل پرخون شده

'

دیوان شمس (غزلیات) (تا چه عشق است آن صنم را با دل پرخون شده) از مولوی

'

تا چه عشق است آن صنم را با دل پرخون شده		هر زمان گوید که چونی ای دل بی‌چون شده
دم به دم او کف خود را از دلم پرخون کند		تا ز دست دست او خون دلم جیحون شده
نام عاشق بر من و او را ز من خود صبر نیست		عشق معشوقم ز حد عشق من افزون شده
چونک کردم رو به بالا من بدیدم یک مهی		فتنه خورشید گشته آفت گردون شده
ذره‌ها اندر هوا و قطره‌ها در بحرها		در دماغ عاشقانش باده و افیون شده
واعظ عقل اندرآمد من نصیحت کردمش		خیز مجلس سرد کردی ای چو افلاطون شده
پیش شمس الدین تبریزی برو کز رحمتش		مردگان کهنه بینی عاشق و مجنون شده