تفاوت میان نسخههای «دیوان شمس/ای دو چشمت جاودان را نکتهها آموخته»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|ای دو چشمت جاودان را نکتهها آموخته|جانها را شیوههای جان فزا آموخته}} | {{ب|ای دو چشمت جاودان را نکتهها آموخته|جانها را شیوههای جان فزا آموخته}} | ||
{{ب|هر چه در عالم دری بستهست مفتاحش تویی|عشق شاگرد تو است و درگشا آموخته}} | {{ب|هر چه در عالم دری بستهست مفتاحش تویی|عشق شاگرد تو است و درگشا آموخته}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۱۹:۰۰
' | دیوان شمس (غزلیات) (ای دو چشمت جاودان را نکتهها آموخته) از مولوی |
' |
ای دو چشمت جاودان را نکتهها آموخته | جانها را شیوههای جان فزا آموخته | |
هر چه در عالم دری بستهست مفتاحش تویی | عشق شاگرد تو است و درگشا آموخته | |
از برای صوفیان صاف بزم آراسته | وانگهانی صوفیان را الصلا آموخته | |
وز میان صوفیان آن صوفی محبوب را | سر معشوقی مطلق در خلاء آموخته | |
و آن دگر را ز امتحان اندر فراق انداخته | سر سر عاشقانش در بلا آموخته | |
عشق را نیمی نیاز و نیم دیگر بینیاز | این اجابت یافته و آن خود دعا آموخته | |
پیش آب لطف او بین آتشی زانو زده | همچو افلاطون حکمت صد دوا آموخته | |
با دعا و با اجابت نقب کرده نیم شب | سوی عیاران رند و صد دغا آموخته | |
پرجفایانی که ایشان با همه کافردلی | مر وفا را گوش مالیده وفا آموخته | |
زخم و آتشهای پنهانی است اندر چشمشان | کهنان را همچو آیینه صفا آموخته | |
جمله ایشان بندگان شمس تبریزی شده | در تجلیهای او نور لقا آموخته |