دیوان شمس/از بت باخبر من خبری می رسدم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (از بت باخبر من خبری می رسدم) از مولوی |
' |
از بت باخبر من خبری می رسدم | وز لب چون شکر او شکری می رسدم | |
شکر اندر شکر اندر شکر است | شکری در دهن است و دگری می رسدم | |
هر دم از گلشن او طرفه گلی می سکلم | هر زمان تازه گل از شاخ تری می رسدم | |
خیره از عشق ویم کز هوسش هر نفسی | عاشق سوخته خیره سری می رسدم | |
آن یکی زرد شده کتش او می کشدم | وین دگر هست که از وی نظری می رسدم | |
وان دگر بر در آن خانه او بنشسته | که در ار باز نشد بانگ دری می رسدم | |
وان یکی بر سر آن خاک سرک بنهاده | که ز خاکش صفت جانوری می رسدم |